Fietsen tussen paling

84km.  

Het water komt tot de as van de trappers. Bij iedere pedaalslag gaat een voet onder water. Palingen schieten verschrikt weg. Het fietspad staat onder water. Gelukkig is dat slecht twee keer voor tientalle meters. Vanaf Valiano hebben we een fietspad genomen langs een irrigatiekanaal en twee meren. Hier is pas duidelijk dat het al lang en veel regent. Toch is dit leuk fietsen. We rijden meer dan twintig kilometer door een prachtig natuurgebied vol met vogels. Het zonnetje maakt alles nog mooier. Om bij het fietspad te komen ging het eerst zeventien kilometer bergaf vanaf Montepulciano. Vanop de hoogte keken we een grote vlakte in met het Trasimeno-meer in het midden. 

Na het fietspad komen we op een asfaltweg die we eerst voor een heel eind door een vlakte volgen. Dan begint een lange klim over de enige col van de dag. Het klimt lang maar gaat vlotter dan de snedige hellingen van gisteren. Na een klim mag het bergaf. De laatste 23km naar Orvieto leggen we ons in de bochten. Zalig.
Orvieta ligt hoog op een tufstenen rots. Onze fiets past perfect in de funicular. De boog moet niet altijd gespannen staan. Het is een leuk stadje. Hoogtepunt is de Duomo, ontworpen door dezelfde achitect als die in Siena. Het resultaat is een schitterend Gotisch gebouw. De eerste indruk binnenin is dat het interieur heel sober is. Tot we in de rechterkapel de frescocyclus van Luca Signorelli ontdekken. De taferelen van het laatste oordeel zijn van de mooiste van de Renaissance. De realistische weergave, de hele levendige kleuren, de details... Is de Sixtijnse kapel echt mooier? 

Een ander merkwaardige attractie van Orvietto is een bron die de middeleeuwse stad van water voorzag. Een toren leidt naar een bron, 62 meter dieper. Bijzonder aan het ontwerp is dat er twee trappen boven mekaar zitten. Een om af te dalen en een om te klimmen. Zo moesten ezels waarmee men water ging halen mekaar niet kruisen. Vensters voorzien de trappen van licht.

Op de rand van de stad bezoeken we ook een necropoli. Dit is een Etruskische begraafplaats. Reeds 6000 jaar voor Christus werden hier graftombes gebouwd. 

Tijdens het fietsen vandaag werd het duidelijk dat we Toscaanse heuvels achter ons lieten en in meer bergachtig landschap terecht kwamen. Dit is Umbrië. Welkom in het land van de witte truffel.