Twee tuinen en een meer

92km. 1702m op. 1469m af.

We beginnen de ochtend met een afdaling uit Orvieto. Dit keer doen we dat zonder funicular. Lang duurt de pret niet want na drie kilometer begint een klim. Eerst gaat het vrij steil omhoog. Daarna klimt het geleidelijker. Eer we boven zijn staat er twintig kilometer meer op de teller. De weg gaat nu lichtjes op en af door een mooie landelijk gebied. Omdat de wegen in Umbrië een pak rustiger zijn is het heerlijk fietsen onder de zon. Even mogen we een klein, bebost dal inzoeven om er even steil weer uit te klimmen. Daar komen we in een dorpje terecht waar het feest is. Tijd voor een terasje. Tegen de middag komen we aan in Bagnaia. Dat is een nietig dorp maar met een belangrijke trekpleister: de Villa Lanta. De kasteeltjes, daterend uit 1566, stellen niet veel voor maar de tuinen zijn schiterend. Wie de serie "De Medici" zag, heeft de tuinen al kunnen bewonderen. Wereldwijd behoren ze tot de top tien. Water speelt een centrale rol.

Van hieruit rest ons nog 18km naar Caprarola. Er zit wel een berg tussen. Vijfhonderd hoogtemeters erbij. Zeker het begin is pittig. We klimmen door een bos met vele villa's. Daarna dalen we af naar het Lago di Vico. We hebben hier een hutje aan het meer geboekt. Het ontvangst is heel hartelijk. Wat we niet voorzien hebben is dat ze voor ons gaan koken en we krijgen ontbijt. In het stadje Caprarola wacht er nog een attractie: Palazzo Farnese. Deze schatrijke familie leverde verschillende pauzen. De bedoeling was hier een zomerverblijf te bouwen dat de Villa Farnese in Rome zou overtreffen. Het is een merkwaardig gebouw. Langs buiten is het een achthoek. De binnenkoer is rond. Binnenin vallen de rijkelijk beschilderde plafonds op. Het meest in het oogspringend is de koninklijke trap. De ronde trap heeft als doel de bezoekers te imponneren. Dat is aardig gelukt. Ook hier zijn de tuinen schitterend. De twee reuzen van de fontein verwijzen naar de Tiber en Rome, de ander naar de Arno en Firenze als eerbetoon aan de Medici. 

We sluiten onze dag af met heerlijk avondmaal op het terrasje van ons hutje en genieten nog van de ondergaande zon vanop de pier aan het meer. Een bever zwemt rustig voorbij.