dinsdag 4 juni 2019

Langs bij Mia en Mathieu

118km. 924m op. 1191m af.
Wegrijden uit Perugia als fietser zonder dat je de weg kent, is een verschrikking. We zitten in volle ochtendspits en hier zijn geen fietsvoorzieningen. We banen ons zoals de Italianen een weg door de drukte: al drummend en foeterend. Na een uur hebben we al zes kilometer afgelegd. Zo gaat ie goed. Uiteindelijk geraken we toch uit het centrum en door de commerciele rand. We rijden nu terug door een rustig, landelijk gebied. Na een stevige klim zien we het meer Trasimeno liggen. 

We dalen af en plots zien we ze. Mia en Mathieu, onze overburen, spenderen al meer dan dertig jaar hun vakantie aan het meer. Ze zijn ons een stukje tegemoet gekomen. We rijden samen tot aan terrasje aan het water in Passignano. Daarna nodigen ze ons uit in hun verblijf in Tuoro voor een heerlijke salade caprese. Meer moet dit niet zijn.

Na twee uur rust nemen we afscheid want we hebben nog een heel eind te fietsen. Mathieu en een vriend rijden nog mee tot waar wij het meer verlaten. We laten zo UmbriĆ« achter ons en zijn terug in Toscane. Het landschap verandert. De hoge bergen ruimen plaats voor heuvels met akkers en wijngaarden. Koolzaad kleurt sommige velden. Cipressen geven de typisch Toscaanse toets. Het uitzicht is rondom prachtig. 

Net na zes uur kommen we aan bij de B&B voor vandaag. Die ligt net buiten Asciano. Het is een klein paradijsje. We krijgen een huisje voor ons twee. Dinner wordt geserveerd op een terras met een postkaart als uitzicht. Nagenieten van een inspannende dag ten top.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten